U organizaciji SNV-a i portala Ravno do dna, u Zagrebu je održana prva od nekoliko tematskih "muzičkih tribina prepoznavanja, razmjene i suradnje" - "Desetljeće bunta protiv mraka – što se događalo na srpskoj sceni 1990-ih godina". Uz moderiranje Zorana Stajčića, o tome što se na srpskoj muzičkoj sceni dešavalo tokom posljednje decenije prošlog vijeka i kakva je bila uloga rokera i drugih muzičara u suprotstavljanju režimu Slobodana Miloševića govorili su poznavaoci tadašnje muzičke i političke situacije u Srbiji Marijana Stojčić, Petar Janjatović, Dragan Kremer i Goran Tarlać. Po njihovim riječima, tokom 90-ih bila je prisutna podela među bendovima, jer su neki prihvatali da ih režim Slobodana Miloševića sponzoriše kao na primer Galiju. Još gori su bili muzičari koji su odlazili na ratišta kao vikend ratnici, ali ne da pevaju nego da se slikaju. Po riječima Marijane Stojčić, početak antiratne scene predstavlja koncert "Ne računajte na nas", održan u aprilu 1992.
- Ljudi su ostali zatečeni ratom i mnogi se nisu snašli, a uvođenje sankcija koje su s jedne strane učvrstile Miloševićev režim, onda inflacija, kriminal i neimaština koji su usledili, dodatno su izolovali ljude, rekla je.
Govornici su ukazali na antiratno djelovanje Đorđa Balaševića koji je kao jedini muzičar čiji su se albumi prodavali u velikim tiražama, kritizirao režim. Zbog antiratnih pjesama, pred njegovom kućom u Novom Sadu danima je stajala "marica" Vojne policije. Bilo je pokušaja da bude priveden i upućen na ratište.
Petar Janjatović govorio je antirežimskim medijima koji su emitirali pjesme mladih bendova, među koje je ubrojao Studio B, B92, kao i Drugi program radio Beograda. Neke od nepodobnih pesama puštane su i na Trećem programu RTS, ali kad je jedna antiratna pjesma emitirana na Prvom programu RTS-a, novinarka koja ju je pustila, suočila se s prijetnjama Vojislava Šešelja. U roku od tri dana ose s porodicom spakovala, prodala stan i otišla u Kanadu.
- Nakon Dejtona Radio Košava u vlasništvu Miloševićeve kćerke Marije, intenzivno je puštala starije i bezazlenije pjesme hrvatskih autora kako bi se pokazalo "mirotvorstvo" srpske politike. U to vrijeme počele su se puštati i nove pjesme hrvatskih autora, od kojih je među mladima bila najpopularnija "Tek je 12 sati" zagrebačke grupe E.T. - kazao je Goran Tarlać.
Tokom 90-ih javilo se mnoštvo lokalnih radio stanica sa skoro identičnim repertoarom. Milošević ih je financirao šakom i kapom da zauzmu sve frekvencije kako se ne bi mogla javiti neka stvarno opoziciona stanica. S pobjedom koalicije Zajedno 1997. , Janjatović postaje muzički urednik na Radio Pančevu i na toj funkciji dočekao je koncert Ramba Amadeusa u zagrebačkoj Močvari. Time je počela era otvaranja u kojoj su srpski bendovi intenzivno svirali po prepunim klubovima po Hrvatskoj. Za dojmove smo pitali i Zorana Stajčića.
- Kroz razmjenu informacija dolazimo do zaključaka što je bilo dobro i u kojem smjeru trebamo ići. Jer kad nema razmjene, odlazi se u ekstremizam. Kad imamo tribine poput ove, hrvatska publika može saznati što se dešavalo na srpskoj sceni, a što nije mogla saznati 90-ih. Nisu postojale brojne radio stanice kao u Srbiji, na koncerte se odlazilo u Sloveniju, ali su kružile snimke, rekao nam je Stajčić.
- Ovo je izuzetno zanimljiva i korisna tribina: To su teme koje zaslužuju biti pokrivene kroz javni servis u hrvatskoj HTV i Hrvatski radio, ali se oni iz nepoznatih razloga ne bave tim temama. Srpska popularna glazba došla je u Hrvatsku pojavom interneta. Kad danas pogledate, od nekih 150 radijskih stanica u Hrvatskoj ni jedna ne emitira srpsku glazbu, osim Bajage, Balaševića ili Električnog Orgazma - rekao nam je rok kritičar Dubravko Jagatić.
