Kao najava za Dane srpske kulture, 26. oktobra u Rijeci i dan kasnije u Zagrebu, predstavljen je projekt Medijske arheologije. Kako su naglasili njegovi predstavljači Aleksandra Sekulić, Jovan Bačkulja i Ivica Đorđević, radi se o dugoročnom istraživačkom projektu iniciranom u Arhivu alternativnog filma i videa u Domu kulture ‘Studentski grad’ u Beogradu, koji je započeo 2006. godine.
- Baveći se medijskim formama kao simptomima socijalnih fenomena prezentirali smo istraživanja u modelu diskusije, uz učešće publike. To se pokazalo kao pravi model komunikacije s generacijama koje nisu imale priliku promatrati razvoj medijskih fenomena - istaknuli su gosti iz Beograda. Pred punom dvoranom Muzeja moderne i suvremene umjetnosti, predstavljen je segment ‘EPP u SFRJ’, odnosno blokovi reklama iz 80-ih godina prošlog vijeka.
- Upoređivali smo reklame koje nude panoramu ekonomije SFRJ, uz niz estetskih, društvenih i kulturalnih instrumenata koje danas teško možemo zamisliti u programu ove vrste. Uz šarenilo rukopisa jugoslavenske produkcije, možemo da vidimo i imitacije reklamne ponude sa zapada. Na uvid smo dali i otkupljene strane reklame za domaće tržište, propuštene kroz JRT-ov filter jezika naroda i narodnosti - rekao je Jovan Bačkulja. Malobrojnijoj publici u zagrebačkom Kinu Grič predstavljene su televizijske 90-te, ali s aspekta onog što su prikazivale državna RTS i privatne TV stanice.
- U okviru projekta primili smo mnogo VHS kaseta s materijalima, od tadašnjih spotova i reklama, do političkih govora; od mitinga na Ušću do demonstracija u Beogradu 1991. i 1996/97. godine - rekla je Aleksandra Sekulić.
Snimljeni materijali su u mogočemu bili svedočanstvo svojevrsne anarhije i nedostatka standarda u TV produkciji, pogotovo na privatnim stanicama. Može se reći da je antiratna i urbana muzika bila potisnuta u korist onog što danas znamo kao turbofolk. Jedna od karakteristika TV programa 90-ih bili su nepridržavanje autorskih prava i piraterija, od muzičkih spotova do filmova. Neke TV stanice kao što je Palma bile su leglo primitivizma, od muzičkog programa do dugačkih naručenih monologa vlasnika, ali to nisu bile karakteristike samo te stanice.
