Povodom 150 godina od rođenja Alekse Šantića, u organizaciji Srpskog kulturnog društva ‘Prosvjeta’ pododbora Borovo upriličen je program posvećen ovom mostarskom, bosansko-hercegovačkom i srpskom pesniku. O životu i stvaralaštvu Alekse Šantića govorila je profesorka Mara Bekić Vojnović, predsednica Društva za srpski jezik i književnost u RH.

Aleksa Šantić je rođen 1868. godine u Mostaru gde je proveo najveći deo svog života, a u rodnom gradu je i umro 1924. godine. Njegove najlepše pesme nastale su između 1905. i 1910. godine. Mostar je, uz Šantića, dao još nekoliko srpskih književnika poput Jovana Dučića, Svetozara i Vladimira Ćorovića, Pere Zupca i drugih, koji su ostavili snažan pečat tom gradu.

- Svako ko čita Šantića doživljava ga kao svoga. To ne biva s drugim pesnicima. Tako osećamo i jednog Branka Ćopića ili Petra Kočića. Kao da su bosanski književnici pretplaćeni za to intimno osećanje. Šantića baš svako oseća kao nešto svoje, ali i kao nešto tugaljivo jer je živeo i pisao u vreme Austro-Ugarske koje je bilo strašno za Srbe - kaže profesorka Bekić-Vojnović dodajući da je njegova poezija ‘natopljena emocijama svih mogućih vrsta, ljubavne, patriotske, slobodarske, socijalne, koja prati ljudsko društvo i sudbinu čoveka’.

- Šantićeva ljubavna poezija je nežna, lepršava, puna mirisa, lipa, jorgovana, šadrvana, a najpoznatija pesma je ‘Emina’. Ona nema literarnu vrednost koju imaju pesme ‘Proljeće’ ili ‘Jedna suza’, ali je dobila melodiju, a kad jedan tekst dobije melodiju on se jako širi - kaže naša sagovornica. Publika je tako imala priliku da čuje ‘Eminu’ i ‘Što te nema’ u izvođenju članice Kulturno-umetničkog društva ‘Branislav Nušić’ Sanje Brocić i tamburaške sekcije pod vodstvom Dušana Latasa, a u programu su učestvovali i članovi Muške pevačke grupe ‘Naši koreni’ koja odnedavno deluje u okviru borovske ‘Prosvjete’.

Šantićeve pesme govorili su recitatori Prosvjetinog pododbora i Osnovne škole Borovo: Stela Šujica, Goran Čelar, Mihaela Ivošević, Andrej Lazić, Milica Vuković i Jovana Šujica. Kroz tematski podeljene cikluse nizali su se stihovi pesama: Moja otadžbina, Mi znamo sudbu, O klasje moje, Veče na školju, Proljeće, Jedna suza, Naš stari dome i druge. Čitav program pratila je video prezentacija koju je pripremio profesor Saša Ostojić.

- Pokušali smo Šantića da prikažemo multimedijalno, kroz recitacije, kompozicije i video materijal jer on kao jedan od najboljih srpskih liričara, zaslužuje da među Srbima bude uvažavan i cenjen - istakao je predsednik borovske Prosvjete Danko Nikolić.