Članovi Vijeća srpske nacionalne manjine grada Zagreba, na čelu s predsjednikom Borisom Miloševićem, obilježili su 13. januara u hramu Preobraženja Gospodnjeg svoju krsnu slavu, Sv. Dositeja Zagrebačkog.
Liturgiju je služio protojerej stavrofor Duško Spasojević, a obred sječenja slavskog kolača sveštenik Bogoljub Ostojić.
- Neka nam Sv. Dositej, odnosno mitropolit Dositej Vasić bude uzor kako treba živeti kao pravoslavni hrišćanin, a i kako treba umreti - rekao je o. Bogoljub čestitajući slavu vijećnicima.
Podsjetimo, Dositej Vasić u maju 1913. godine postavljen je za episkopa niškog. Nakon što su Centralne sile okupirale Srbiju 1915., tri godine je proveo u bugarskoj internaciji, a onda se vratio u svoju eparhiju.
U vreme prelaska dijela Čeha i Slovaka iz rimokatolicizma u pravoslavlje, a u Prikarpatskoj Rusiji i iz grkokatoličanstva (unije), vladika Dositej je tri godine proveo u Čehoslovačkoj kao misionar, a kasnije je održavao stalnu vezu s pravoslavnom crkvom u Čehoslovačkoj.
Odlukom Svetog arhijerejskog sabora 8. oktobra 1932. godine jednoglasno je izabran za prvog mitropolita zagrebačkog. Osnovao je ženski manastir Sv. Petke koji se nalazi u neposrednoj blizini sadašnje pravoslavne gimnazije na Svetom Duhu i radio je na osposobljavanju pravoslavnih monahinja za rad u bolnicama.
Veliku pažnju je posvećivao brojnim ruskim emigrantima koji su u to vrijeme živjeli u Zagrebu i koji su uz njegovu podršku uspjeli organizirati vjerski, kulturni i politički život te stvoriti niz socijalnih organizacija i ustanova koje su pratile i pomagale učenike, studente i druge kojima je pomoć trebala, zbog čega je i ruska zajednica u Zagrebu uzela Sv. Dositeja kao slavu.
Ustaške vlasti uhapsile su mitropolita Dositeja početkom maja 1941. i mučile ga u policijskom zatvoru, a nakon toga i u bolnici Sestara milosrdnica. Nakon dugotrajnog pregovaranja, izmučeni mitropolit je u teretnom vagonu prebačen do Zemuna, a onda u beogradski manastir Vavedenje gdje je 13. januara 1945. umro od posljedica mučenja.
