U Sabornoj crkvi Preobraženja Gospodnjeg u Zagrebu u petak je, uz pridržavanje predviđenih mjera predostrožnosti, služen pomen jutros preminulom patrijarhu SPC Irineju.
- Danas u jutarnjim časovima upokojio se patrijarh srpski Irinej i to je izazvalo veliku tugu kod svih vernika SPC-a, ali istovremeno i nadu u ljubav Božju, tako da ovom prilikom pozivamo sve vernike i ljude dobre volje da se mole za pokoj duše patrijarha Irineja - rekao je mitropolit zagrebačko-ljubljanski Porfirije, koji je sa sveštenstvom eparhije služio pomen.
- Neka je večni pomen novopredstavljanom sluzi Božjem, patrijarhu naše crkve, i neka mu Gospod podari život večni - rekao je mitropolit u obraćanju prisutnima.
- Patrijarh Irinej je od najranije svoje mladosti i detinjstva čitav bio upijen ličnošću Hristovom i čitav posvećen Hristu. Zato je od najranije mladosti ušao u crkvenu službu, najpre završivši bogoslovske škole, a onda služeći Crkvi kroz prosvetu, potom kroz svešteničku službu, onda je izabran za episkopa niškog pa je pune tri decenije na taj način služio crkvu Hristovu, narod božji i sve ljude dobre volje, svedočeći pre svega svojim životom, a onda i rečju, da je gospod Hrist smisao našeg postojanja, da je početak i kraj i da je čovek neprestano u ljubavi i služenju Bogu i ljudima. To znači da je pristao na neprestano raspinjanje s Hristom zato što samo taj put kroz poistovećenje s krstom Hristove ljubavi vodi u večnu radost i večno Vaskrsenje. Skoro 11 godina služio je kao poglavar SPC-a Gospodu i narodu u vremenima koja su bila turbulentna i nimalo jednostavna, i u vremenima u kojima s zdesna i sleva i odozgo i odozdo dolaze razna iskušenja kao ispiti onog što je najvažinje, početak i kraj i što je upravo novopredstavljeni patrijarh činio, a to je neprestano potvrđivanje sebe kao čoveka – kazao je mitropolit.
- U teškim i turbulentnim vremenima za našu Crkvu i za sve ljude služio je na isti način kao što je činio u najranijem detinjstvu i mladosti, jednostavno, s ljubavlju, otvoren za sve i svakome, pristupačan svakoj ljudskoj duši ne praveći razliku o tome ko odakle dokazi kakvog je imovinskog, socijalnog i obrazovnog statusa, nego je u svakom čoveku video ikonu Hristovu i šansu da upravo Hristovu ljubav posvedoči. Smrt je odlazak iz ovog sveta, biološka smrt je uvek tužna; naravno da svi mi, i episkopi, i sveštenstvo i verni narod tugujemo zbog toga što smo izgubili dobrog pastira, ali znamo da je to put kojim svi idemo i da samo Bog zna na koji će način pozvati svakog od nas. Zato pre svega imamo opravdanu nadu da je patrijarh u blizini Gospoda sa svima svetima i znamo da ljubav koju je pokazivao za svoj narod, ne samo da neće prestati nego će iz perspektive večnosti biti intenzivnija, jača i snažnija, naglasio je mitropolit, pozivajući sve da se mole za pokoj patrijarhove duše.
Milorad Pupovac na pomenu patrijarhu Irineju (FOTO Nenad Jovanović)
Pomenu je prisustvovao i saborski zastupnik i predsjednik SNV-a Milorad Pupovac koji je zapalio i svijeću pokojnom patrijarhu.
- Patrijarh Irinej će Srbima u Hrvatskoj ostati u znatnom sećanju zbog toga što je on jedan od patrijarha SPC-a koji je najveći broj svojih posjeta posvetio Srbima u Hrvatskoj i ustoličio četiri episkopa na službi u Hrvatskoj. Snažno je doprinio obnovi aktivnosti, djelovanja i istorijske uloge SPC-a u Hrvatskoj, zalažući se da dijalog između pravoslavnih i katolika unaprijedi što je god više moguće - rekao je Pupovac novinarima.
Njegova Svetost Arhiepiskop pećki, Mitropolit beogradsko-karlovački i Patrijarh srpski g. Irinej upokojio se u petak u 7:07 sati u Vojnoj covid bolnici Karaburma u Beogradu, objavila je Srpska pravoslavna crkva. Datum sahrane bit će naknadno objavljen.
Rođen je 27. avgusta 1930. godine kao Miroslav. U rodnom selu Vidova završio je osnovnu školu, gimnaziju je pohađao u Čačku, a Bogosloviju u Prizrenu. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Po završetku vojne službe postavljen je za profesora Prizrenske bogoslovije.
Prije stupanja na dužnost 1959. godine u manastiru Rakovici od patrijarha Germana primio je monaški čin i ime Irinej. Na dan Svete Petke iste godine u crkvi Ružici na Kalemegdanu je rukopoložen u čin jeromonaha. Dok je kao profesor službovao u Prizrenskoj bogosloviji upućen je na postdiplomske studije u Ateni.
Za upravnika Monaške škole u manastiru Ostrogu postavljen je 1969. godine, odakle se vraća u Prizren na mjesto rektora slavne Bogoslovije. S te dužnosti je 1974. izabran za vikara patrijarha srpskog s titulom episkopa moravičkog. Za episkopa niškog izabran je 1975. godine. Na Svetom Arhijerejskom Saboru 22. januara 2010. godine izabran je za arhiepiskopa pećkog, mitropolita beogradsko-karlovačkog i patrijarha srpskog.
