Jeste li zadovoljni reakcijama stanovnika Osječko-baranjske županije prema stradalima u banijskom potresu?
Mislim da je tragedija na Baniji senzibilizovala ovdašnje ljude: kako se potres desio uoči Nove godine i pravoslavnog Božića, iznenađen sam ekspresnom reakcijom institucija i građana, jer su već nakon dva dana krenule prve pošiljke pomoći. Po crkvenim domovima i parohijama SPC-a organizovano je prikupljanje garderobe i osnovnih stvari, a promptno se reagovalo i u opštinama i sredinama u kojima imamo vlast, najviše vezano uz dopremu građevinskog materijala. Tako je opština Jagodnjak poslala radni stroj za čišćenje ruševina koji je još na Baniji, odvezeno je par tura pomoći u crepovima i sličnom materijalu, a u nekoliko navrata onamo su otišli radnici jagodnjačkog Komunalnog preduzeća da pomognu u raščišćavanju i izgradnji. Obzirom na to da ovde ima dosta ljudi poreklom sa Banije, bilo je i samostalnih akcija u kojima se direktno odvozilo ono šta se uspelo prikupiti.
Istoga su dana pomoć uputile institucije zajednice iz Popovca i Pečuja: znači li to da baranjski Srbi surađuju s onima iz južnih mađarskih pokrajina?
Reč je zapravo o istom regionu, koji je većim delom u Mađarskoj a manjim u Hrvatskoj: kod nas ima dosta potomaka optantskih porodica, odnosno onih koje su nakon Prvog svetskog rata i povlačenja granice između Kraljevine SHS i Mađarske doselile ovamo pa optirale za jugoslovensko državljanstvo. Pored toga, u zadnje vreme beležimo konkretnu institucionalnu saradnju manjinskih veća i samouprava te pravoslavnih opština. Pre četiri godine održan je skup u organizaciji pečujske srpske samouprave u kom su učestvovali županijski VSNM, Zajedničko veće opština i Odbor za saradnju sa dijasporom Skupštine Srbije. Na tom veoma posećenom okupljanju započeta je saradnja koja uključuje i izdavanje knjiga, među ostalim i one Predraga Mandića, sa kojim smo i inače povezani na nekim projektima.
Kakve su probleme mjere vezane uz epidemiju korona-virusa donijele Županiji?
Unatrag osam godina najveći problem Slavonije, Baranje i šireg prostora je odlazak mladih, radno sposobnih ljudi u zemlje EU-a, pa je pretpostavka da će ovogodišnji popis stanovništva doneti konkretnije brojeve vezane za to: mi koji ovde živimo, prostim okom vidimo da je mladih sve manje pa je jasno da će firme koje ovde rade ostati bez radne snage, pogotovu one kvalifikovane. Šta se korone tiče, mogu da kažem da je u proteklih godinu dana život stao: mesta su opustela, društvenog života uopšte nema. Pokušavamo da se vratimo u 'normalu', ali kako smo do sada najviše razmišljali o zdravstvenom, epidemiološkom problemu, moraćemo da se pripremimo za daljnje privredno zaostajanje u odnosu na ostatak Hrvatske, o evropskom proseku da ne pričam.
Kako ide s pripremama za lokalne izbore u svibnju?
Višemesečno 'zaključavanje' radi korone prigušilo je uobičajenu predizbornu vrevu, pa sa pripremama malo kasnimo. Pored redovnih izbornih skupština na kojima će se iskristalizovati imena kandidata za funkcije i liste, u martu će se održavati sednice naših veća na lokalnom nivou. Počeće predizborne aktivnosti vezane uz predaju lista, biračka mesta i izborne komisije. Zbog zakonskih izmena vezanih uz zastupanje manjina, neosvojeni većnički mandati više se neće popunjavati automatizmom, nego se predviđaju dopunski izbori za ta mesta i to 90 dana nakon konstituisanja predstavničkog tela. Zato postoji mogućnost da se u nekim sredinama izborna kampanja protegne na celo leto. Ipak, pre svega se nadam da će izbori proteći u političkom, a ne u epidemijskom tonu.
