Kako bi približili građanima pojmove genetski modifikovanih organizama i genetskog inženjeringa, Odeljenje za razvoj i investicije Srpskog narodnog veća organizovalo je u Borovu edukativnu radionicu pod nazivom "Genetski inženjering u poljoprivredi". Radionicu je vodio Stefan Vlaović, administrator SNV-ovog Odeljenja za razvoj i investicije.

- Svi su čuli za GMO, odnosno genetski modifikovane organizme. To je unošenje gena različitih organizama iz jednog u drugi, s bitnim naglaskom da su to vrlo različite vrste i da se to ne bi dogodilo u prirodi. Najčešći slučaj je iz bakterija u biljke - rekao je u uvodnom delu Vlaović. Objasnio je da je genetski inženjering naučna grana, koja proučava procese i načine na koji može da se ubrza proces modifikacije organizama u različite podgrane, poput kloniranja i sl.

Učesnicima radionice predstavljen istorijski pregled razvoja genetskog inženjeringa, sa naglaskom na teze "za" i "protiv" te biljne vrste, koje se najčešće genetski modifikuju te u kojim zemljama prednjači genetski modifikovana hrana.

- Genetski inženjering i GMO prednjače u SAD-u ali i zemljama u razvoju, poput Indije, Filipina i Kine. Kada su poljoprivredne kulture u pitanju, najčešće genetske modifikacije su na kukuruzu, soji, pamuku, uljanoj i šećernoj repi - podvukao je Vlaović govoreći o svetskim iskustvima. Glavni cilj ovakvih radionica je edukacija poljoprivrednika. Upravo iz tog razloga, Vlaović bira interesantnije i možda nedovoljno obrađene teme iz sfere poljoprivredne proizvodnje.

- Ovo je zanimljiva tema, koja će sigurno dominirati u budućnosti. Mislim da ljudi trebaju da počnu da razmišljaju o istom. Učesnici radionice istakli su već poznatu činjenicu da je danas teško opstati kao mali poljoprivrednik. Većina njih se, tradicionalno, bavi ratarskom proizvodnjom, najčešće sejući kukuruz i pšenicu, nastojeći da očuvaju prvenstveno zdravu hranu, često uprkos i manjim prinosima – rekao je Vlaović.

Bio je to drugi ciklus radionica u organizaciji SNV-a, posvećenih poljoprivredi. Prvi je održan krajem februara u Negoslavcima, Boboti i Belom Manastiru, a bio je posvećen uzorkovanjem i analizom zemljišta.