Smanjenje vodostaja u jezeru Peruća, smještenom između Vrlike i Sinja, otkrio je ostatke prije više od 60 godina potopljenog manastira Dragović. Zbog potrebe izgradnje akumulacijskog jezera stari manastir je, zajedno s nekoliko sela, potopljen 1959. godine kada je na nedalekoj uzvisini izrađen novi. Svakih desetak godina vodostaj se toliko smanji da iz vode izroni apsida potopljenog Dragovića koji, uz Krupu i Krku, spada među najvažnija manastire u Dalmaciji.
Ispod jezera, osim manastirskih zidina, ostalo je i groblje s grobovima koje manastirsko bratstvo i srodnici nisu uspjeli ekshumirati i ponovo sahraniti. Dragović je sazidan 1395.godine, neposredno poslije kosovske bitke kada Srbi, bježeći pred Turcima naseljavaju ove krajeve Dalmacije. Kroz povijest je više puta stradao, bio srušen, spaljivan i opljačkan. Bio je premješten i u 19. stoljeću zbog vlažnog terena na kojem je izgrađen.
"Mada je imao izrazitu nenaklonjenost istorijske sudbine, Dragović je do 1995. godine čuvao u svojoj biblioteci i riznici velike dragocjenosti. Tu se mogao vidjeti oktoih iz 14. vijeka, minej za mjesec maj iz 1531. godine, pisan u Studenici, jedna knjiga štampana u Ostrogu 1594., krmčija štampana u Moskvi 1653. itd. Radoznalci će se obradovati i kratkim zapisima Dositeja Obradovića, koji je na svojim putovanjima svraćao i u manastir Dragović. Isto je činio kasnije i njegov sabrat po peru veliki srpski pjesnik Laza Kostić, kao i njegov prijatelj srpski pisac Simo Matavulj. U manastirskoj riznici čuvao se antimins patrijarha Arsenija Čarnojevića iz 1692. i dva jerusalimskog patrijarha Dositeja od 1701. godine. Tu se čuvao, među ostalim, i ručni krst igumana Vasilija iz Kosjereva od 1739. godine", bilježi Eparhija dalmatinska. Fotografije je snimio Pixsellov fotograf Duško Jaramaz.