Turističke table kojima je svrha da turiste ili slučajne prolaznike informišu o kulturnim, istorijskim, prirodnim i turističkim znamenitostima te ostalim objektima i sadržajima, u Vukovaru su postavljene na 70-tak lokacija. Tako posetioci pomoću 124 turistička putokaza mogu lako pronaći gradske ustanove i državne institucije, hotele, pansione, restorane i sportske objekte, mogu saznati gde se nalaze vinarije, suvenirnice, crkve i groblja. Mogu saznati sve osim gde se nalaze pravoslavne crkve u gradu na Dunavu jer, slučajno ili namerno, putokaza za ove objekte nema.
U Vukovaru i njegovim prigradskim naseljima Sotinu i Borovu naselju te na Dobroj vodi u vukovarskom izletištu Adica, četiri su pravoslavne crkve, a samo je hram Svetog oca Nikolaja u centru grada označen delimično, iz jednog pravca. Pravilo je da to budu bar dve table, iz svakog smera po jedna - baš kao što je to slučaj sa desetinama objekata u gradu. Neki od njih, poput Teniskog kluba ili hotela za samce, koji više kao takav i ne postoji, označeni su sa čak sedam tabli. Pravoslavne crkve od kojih su neke zaštićeni spomenici kulture iz 18. veka i predstavljaju kulturnu i istorijsku baštinu Vukovara, nisu našle mesto na turističkim putokazima, koji bi čak, da se poštuju zakonske odredbe, trebali biti dvojezični. Ali, to je već druga tema.
Većnik SDSS-a Miroslav Mikerević postavio je pitanje u vezi turističkih tabli na sednici Gradskog veća gradonačelniku Ivanu Penavi koji mu je odgovorio da su one u ingerenciji Turističke zajednice, da ne zna o čemu se radi i da će pitanje proslediti nadležnima. Korektan odgovor, reklo bi se, da Penava po funkciji nije i predsednik Turističke zajednice. No, njegova neupućenost i ne čudi jer je HDZ-ov gradonačelnik tek nekoliko meseci, a table su postavljane za vreme bivšeg SDP-ovog gradonačelnika Željka Sabe.
- Pitanje sam postavio u dobroj veri i nadi da će novi gradonačelnik učiniti nešto da se 35 odsto stanovništva Vukovara ne oseća diskriminisano, rekao je Mikerević podsetivši tako na činjenicu da je Srba, a time i pravoslavaca u tom gradu više od trećine. Iz Upravnog odeljenja za uređenje grada, komunalno gospodarstvo i zaštitu okoliša, stigao je odgovor da je turističku signalizaciju naručila Turistička zajednica, ali da ‘zbog ograničenih novčanih sredstava još uvek nisu postavljeni svi turistički znakovi obuhvaćeni projektom’.
Mikerević je, međutim, došao i do narudžbe Turističke zajednice prema firmi koja se bavi izradom turističkih znakova, iz koje je vidljivo da table za pojedine pravoslavne objekte nisu bile ni predviđene. Nema tabli za Hram Svetog Stefana Dečanskog u Borovu naselju koji je izgrađen 2010. godine, ali ni za crkvu Svete Petke na Dobroj vodi sagrađenu davne 1811. godine. U gradskoj upravi kažu da je ovaj objekat kategorizovan kao kapelica, čije obeležavanje, kako navode, nije obavezno. Prema rečima sveštenika Jovana Radivojevića, starešine hrama Prepodobne matere Paraskeve, ta crkva je status kapele imala do 1996. godine, kada je odlukom episkopa osječko-poljskog i baranjskog Lukijana postala parohijski hram u kojem se redovno održavaju bogosluženja.
- Vidim da su puno manje verske zajednice poput baptističke i evangelističke dobile svoje table i nemam ništa protiv, ali smatram da bi na isti način trebale biti označene i pravoslavne svetinje. Mislim da nije u pitanju novac, već nedostatak dobre volje, kaže Mikerević.
Nije ovo jedini pokušaj da se negira vekovno postojanje Srba i pravoslavaca u Vukovaru. Na zvaničnoj internetskoj stranici Turističke zajednice grada Vukovara, u tekstu koji govori o istoriji grada i životu Hrvata u njemu ‘od stoljeća sedmog’ navode se podaci i o doseljavanju Nemaca, Mađara, Židova, Rusina, Slovaka i Ukrajinaca, dok o Srbima nema ni reči. Čitalac bi mogao pomisliti da su se Srbi u Vukovaru pojavili tek ratne 1991. godine jer se jedino u tom kontekstu i spominju.
