Zbog problema uzrokovanih pandemijom, institucije Krnjaka odlučile su ograničeno obilježavati godišnjice iz Drugog svjetskog rata.
- Zaključeno je da se godišnjice formiranja triju kordunaških partizanskih odreda na području naše općine kao i komemoracija u Ivanović jarku održe bez većeg okupljanja naroda i u skladu s pojačanim epidemiološkim mjerama. Vijence i svijeće položit će i zapaliti delegacije spomenutih općinskih srpskih organizacija i potomci stradalih - rekao je zamjenik načelnika općine Krnjak Ilija Matijević. Tako će 79. godišnjice formiranja Drugog i Trećeg kordunaškog partizanskog odreda Gornji Skrad i Trupinjak biti održane istog dana, u petak, 7. avgusta. Komemoracija za 380 nevinih civilnih srpskih žrtava ubijenih u Ivanović jarku održana je u srijedu 29. jula.
Vijenci i svijeće položeni su na Debeloj kosi u ponedjeljak 27. jula gdje je istog datuma prije 79 godina formiran Prvi kordunaški partizanski odred Debela Kosa. Bio je to odgovor mještana Krnjaka i okolice na brojne ustaške zločine. Prvi komandant je bio Stanko Opačić-Ćanica a politički komesar Većeslav Holjevac-Veco. Odred je brojao tridesetak slabo naoružanih, a prva akcija napada na poštu u Tušiloviću 2. avgusta nije bila uspješna što ipak nije pokolebalo borce. U isto vrijeme su u desetak kilometara udaljenom Šljivnjaku, također formirana četiri manja kordunaška partizanska odreda pod vodstvom narodnog heroja Roberta Domanija, koji su se kasnije spojili s odredom na Debeloj kosi. Prva uspješna akcija odreda Debela kosa i pobjeda ostvarena je 31. avgusta 1941. oslobođenjem Perjasice, zajedno sa prije nekoliko dana formiranim Perjasičkim odredom čiji je politički komesar bio Izidor Štrok. Odred je na početku imao 13 vojničkih i nekoliko lovačkih pušaka, a tridesetak boraca nisu imali nikakvog vojničkog niti borbenog iskustva. Nepuna tri mjeseca nakon formiranja, 20. oktobra, odred postaje Prva četa Prvog kordunaškog partizanskog bataljona; sa 55 boraca. Nakon odreda Debela Kosa uslijedio je niz formiranja ostalih odreda u mjestima Korduna i podno Petrove gore čiji je broj ubrzo narastao na 15.
